افزایش تاثیر مدیریت و درک بهتر از پویایی جمیعت علف های هرز، نیازمند توجه خاصی به توزیع مکانی علفهای هرز می باشد. سطوح آلودگی و توزیع مکانی علف های هرز تاج خروس خوابیده، سلمه تره و تاجریزی سیاه در 4 قطعه زمین تحت کشت ذرت هر یک به ابعاد 10*30 متر مورد بررسی قرار گرفت. نیتروژن به دو صورت کاربرد یکجا در زمان کاشت ذرت (T1وT2) و تقسیط مساوی بین زمانهای کاشت و شش برگی بکار رفت (T3وT4) یک قطعه از هر دو قطعه زمینی که روش کوددهی مشابهی در آن اعمال شد، تحت تیمار علفکش نیز قرار گرفت (T1وT3) چهار مرتبه نمونه برداری از علف های هرز در تقاطع اضلاع شبکه های مربعی 5/2 متر با فواصل 23 روز انجام شد. اولین نمونه برداری 2 تیر ماه قبل از اعمال تیمار کودسرک و علفکش در قطعات مربوطه صورت گرفت. برای مطالعه توزیع مکانی علف های هرز پارامترهای مدل مناسب سمی واریو گرام محاسبه شده و نقشه های توزیع مکانی با استفاده از کریجینگ رسم شد. سمی واریوگرام علف های هرز مورد مطالعه در سطح قطعات و در چهار مرحله نمونه برداری، با مدلهای کروی و نمایی سازگاری داشتند و همبستگی مکانی در طول فصل رشد متوسط تا قوی بود. تاج خروس خوابیده در ابتدای فصل رشد، در تمامی قطعات به صورت علف هرز غالب مشاهده شد و سلمه تره و تاجریزی سیاه تراکم کمتری داشتند. متوسط تراکم جمعیت تاج خروس خوابیده و تاجریزی سیاه در اولین مرحله نمونه برداری در تیمارهای تقسیط کود به ترتیب بیشتر و کمتر از تیمارهای کاربرد یکجای کود بود. در مورد علف هرز سلمه تره تفاوت بارزی مشاهده نشد. کاربرد علفکش در تیمارهای مربوطه، متوسط تراکم جمعیت هر سه گونه مذکور را به نحو قابل توجهی کاهش داد؛ اگرچه هیچگاه تراکم بعد از کاربرد علفکش صفر نشد. در اکثر موارد عدم کاربرد علفکش باعث افزایش جمعیت در مرحله دوم نمونه برداری شد. در هر سه گونه تحت مطالعه، ساختار لکه ای مشاهده شد و بررسی نقشه های توزیع مکانی وجود لکه هایی با مراکز پر تراکم که به تدریج به سمت حاشیه تراکم آنها کاهش می یافت را تایید کرد. به طور کلی ساختار و موقعیت مکانی لکه ها با وجود مقداری جابجایی حفظ شد و احتمالا این مکانها محل ظهور علف های هرز سال بعد می باشند. لذا ممکن است کاربرد متناسب با مکان علف کش و بهره بری از مزایای آن امکانپذیر باشد؛ اگرچه در این باره تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.